پادشاهی تَهمورِث (طَهمورث) سی سال بود. طهمورث را لقب «دیوبَند» داده‌اند، چرا که بر دیوان چیره گشت. نیز از ایشان دَبیره یا همان خَط را آموخت.
پس از تابیدن فرهٔ ایزدی از طهمورث، او رفت و اهریمن را به افسون ببست و بر وی زین نهاد و زمان‌تازمان سوار بر وی گرد گیتی می‌تاخت. دیوان چون چنین دیدند به جنگ شاه برخاستند. طهمورث دو بهره از ایشان را به افسون ببست و باقی را با گرز گران تارومار کرد. چون ایشان را به بند کشید، دیوان به وی گفتند که اگر ما را رهایی‌بخشی تو را هنری یاد خواهیم داد که تا این زمان نشناخته باشی و آن هنر نوشتن بود.
ادامــۀ جُــســتــار...
